Na elf jaar bij DSM op de chemische bedrijvensite Chemelot in Geleen en vier jaar aan de Universiteit van Maastricht, stortte Stefaan zich voltijds op B4Plastics.

Stefaan: “Al was ik er in 2014 al op kousenvoeten mee gestart. Er waren toen al gesprekken met LRM en in 2017 hebben we een KlimOp-lening genomen voor een vliegende start. Ondertussen zijn we uitgegroeid tot een team van zo’n twintig medewerkers.”

B4Plastics ontwikkelt materialen binnen vier technologieplatformen: FortePlastics (sterke bioplastics die afbreken in de natuur), RubberPlastics (afbreekbare en recyleerbare rubbervervangers), TriggerPlastics (bioplastics die versneld afbreekbaar zijn onder invloeden zoals enzymen of licht) en LowEnergyPlastics (bioplastics die weinig energie vragen tijdens hun totstandkoming).

Stefaan: “Het unieke zit in ons specialiteitenwerk – onze ‘polymeerarchitectuur’. We zijn het enige bedrijf ter wereld dat voor grote bedrijven polymere materialen op maat maakt. We starten meestal met prototypes in onze laboratoria op (niche)producten, die we na het behalen van de vooropgestelde doelen samen met de klant opschalen. Denk aan ingrediënten voor cosmeticamerken of trimdraad voor de marktleider van bosmaaiers.”

“We verspreiden onze technologie vooral in Europa, met veel klanten in Duitsland. Wereldwijd exporteren vanuit Limburg, dat doen we niet. ‘Local for local’ is ons motto – maar de technologie en de proof-of-principle komt wel steeds vaker uit Limburg.”

“De schokken waar onze wereld de laatste jaren doorgaat, wijzen ook op een lokaal in plaats van ultraglobaal model. We moeten lokale grondstoffen connecteren aan lokale marktnoden. Een huis in Brazilië bestaat toch ook uit andere materialen dan een huis in België? Onze technologie rolt daar de groene loper verder voor uit.”

“Limburg heeft hiervoor de geschikte voedingsbodem. In plaats van onder de grond, zoals in het mijnverleden, gaan we het nu boven de grond zoeken: in het groen. Het is LRM Global een inspiratiebron voor nieuwe materialen afgeleid van bestaande bedrijvigheid – zoals suikerbietenpulp als restafval van de voedingsketen. We kijken nu op welke plaatsen we welke activiteiten kunnen uitrollen. LRM is daarin een gesprekspartner, net zoals POM Limburg. Onze plannen gaan alleszins verder dan een productiehal. Ik wil er graag educatieve, innovatieve en culturele waarde aan toevoegen. Er een plek van maken waar mensen de materialen van morgen beleven. Om er zo voldoende animo rond te creëren en biologische materialen en kunststoffen meer op de kaart te zetten dan nu gebeurt.”

“De positieve motivatie is er bij veel mensen, velen vinden dat er te veel plastic is. Maar de brug wordt te weinig gemaakt tussen mensen en al het ‘onbewuste’ plastic dat ze gebruiken. We moeten de mensen meer handvaten geven waarmee ze hun intrinsieke motivatie om te veranderen omzetten in bewuste en verantwoorde keuzes. De beslissingsmacht in ‘De Nieuwe Plastic Economie’ moet veel meer verspreid worden over de waardeketen, van akker tot consument.”